6.2.2010   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 35/7

(1)

Verordening (EG) nr. 1881/2006 van de Commissie (2) stelt maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen vast.

(2)

Op verzoek van de Commissie heeft het Wetenschappelijk Panel voor contaminanten in de voedselketen van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) op 4 april 2006 een geactualiseerd wetenschappelijk advies met betrekking tot ochratoxine A (OTA) in levensmiddelen (3) goedgekeurd. In dit advies wordt rekening gehouden met nieuwe wetenschappelijke informatie en wordt een toelaatbare wekelijkse inname (TWI) van 120 ng/kg lichaamsgewicht afgeleid.

(3)

In Verordening (EG) nr. 1881/2006 wordt bepaald dat de noodzaak van de vaststelling van een maximumgehalte aan OTA in levensmiddelen zoals andere gedroogde vruchten dan gedroogde druiven, cacao en cacaoproducten, specerijen, vleesproducten, groene koffie, bier en zoethout, alsook een herziening van de bestaande maximumgehalten, in het bijzonder voor OTA in gedroogde druiven en druivensap, in het licht van het recente wetenschappelijke advies van de EFSA wordt beoordeeld.

(4)

Op grond van het door de EFSA goedgekeurde advies blijken de bestaande maximumgehalten geëigend te zijn voor de bescherming van de volksgezondheid en moeten zij worden gehandhaafd. Wat de nog niet onder Verordening (EG) nr. 1881/2006 vallende levensmiddelen betreft, is het voor de bescherming van de volksgezondheid nodig en geëigend geacht dat maximumgehalten voor ochratoxine A worden vastgesteld voor levensmiddelen die op significante wijze bijdragen aan de blootstelling aan OTA (voor de gehele bevolking, voor kwetsbare groepen van de bevolking of voor een significant deel van de bevolking) of voor levensmiddelen die niet noodzakelijk op significante wijze bijdragen aan de blootstelling aan OTA maar waarvan is bewezen dat in deze goederen een zeer hoog OTA-gehalte kan worden aangetroffen. Er moet in deze gevallen een maximumgehalte worden vastgesteld om te vermijden dat die in zeer hoge mate verontreinigde goederen in de voedselketen worden gebracht.

(5)

Op grond van de beschikbare informatie blijkt het voor de bescherming van de volksgezondheid niet nodig dat een maximumgehalte aan OTA in andere gedroogde vruchten dan gedroogde druiven, cacao en cacaoproducten, vleesproducten, met inbegrip van eetbare slachtafvallen en bloedproducten, en likeurwijnen wordt vastgesteld, aangezien zij niet op significante wijze bijdragen aan de blootstelling aan OTA en hoge gehalten aan OTA slechts zelden in die goederen zijn aangetroffen. Voor groene koffie en bier wordt de aanwezigheid van OTA reeds in een ander meer geschikt stadium van de productieketen gecontroleerd (gebrande koffie respectievelijk mout).

(6)

Er zijn bij verscheidene gelegenheden zeer hoge gehalten aan OTA in specerijen en zoethout geconstateerd. Daarom moet een maximumgehalte voor specerijen en zoethout worden vastgesteld.

(7)

Er is recentelijk gebleken dat in sommige landen die belangrijke producenten van naar de Unie uitgevoerde specerijen zijn, geen preventiemaatregelen zijn genomen en geen officiële controles worden verricht om de aanwezigheid van ochratoxine A in specerijen te controleren. Om de volksgezondheid te beschermen moet onverwijld een maximumgehalte voor ochratoxine A in specerijen worden vastgesteld. Om de producerende landen in staat te stellen preventiemaatregelen te nemen en om het handelsverkeer niet in onaanvaardbare mate te verstoren, moet een hoger maximumgehalte, dat op korte termijn van toepassing moet zijn, voor een beperkte periode worden vastgesteld voordat het maximumgehalte dat het door toepassing van goede praktijken te bereiken gehalte weerspiegelt, van toepassing wordt. Voordat het stringentere gehalte van toepassing wordt, moet worden beoordeeld of in de verschillende producerende regio’s in de wereld de gehalten voor ochratoxine A door toepassing van goede praktijken kunnen worden bereikt.

(8)

De monitoring van OTA in levensmiddelen waarvoor geen maximumgehalte is vastgesteld, moet worden voortgezet en wanneer regelmatig ongebruikelijk hoge gehalten aan OTA worden aangetroffen, kan de vaststelling van een maximumgehalte voor OTA in die levensmiddelen worden overwogen.

(9)

Verordening (EG) nr. 1881/2006 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1)

Punt 2.2.11 wordt vervangen door de volgende punten:

2)

De volgende voetnoot wordt toegevoegd: